LO nr 8 w Gdańsku

NetoPingeR · Gość

Hi. Test post 333
1

Marbiiia · Gość

generally be willing to do so, and even for a good deal less Such variations, therefore, tend almost always to diminish the value of a

aaa4

-Ja tez cos czuje! - krzyknal Kulgan.

Dzwiek powtorzyl sie nagle znacznie blizej. Mrozacy krew w zylach jek odbijal sie echem od wysokiego sklepienia, utrudniajac jego rozpoznanie.

-Na bogow! - wrzasnal Krasnolud. - To widmo! Szybko! Zrobmy krag, szybko, zanim nas dopadnie, bo wszyscy zginiemy!

Gardan popchnal chlopcow do przodu. Gwardzisci pognali muly do srodka jaskini. Unieruchomili blyskawicznie oba oszalale ze strachu zwierzeta i utworzyli wokol krag. Wszyscy wyciagneli bron. Gardan stanal przed chlopcami i zepchnal ich blizej mulow, do srodka kregu. Oni tez wyciagneli swoje miecze, ale trzymali je raczej niepewnie. Serce Tomasa walilo jak oszalale. Pug byl zlany potem. Przerazenie, ktore chwycilo go w lodowate szpony, nie zwiekszylo sie od momentu, kiedy Dolgan je nazwal po imieniu, ale i nie zmalalo.

Ktos krzyknal zduszonym glosem. Spojrzeli w prawo. Przed jednym z zolnierzy pojawila sie nagle w mroku jakas czarna postac. Byla czarniejsza niz czarne wnetrze tunelu, a zmieniajacy sie ksztalt przypominal czlowieka. W miejscu, gdzie powinny byc oczy, jarzyly sie ciemna czerwienia dwa punkciki.

-Trzymajcie sie blisko siebie i pilnujcie nawzajem - krzyknal Dolgan. - Nie mozna ich zabic, ale nie lubia dotyku zimnego zelaza. Nie pozwolcie, aby was nawet lekko dotknelo, bo wyssie z was cale zycie. One tym sie zywia...

Widmo zblizalo sie do nich powolutku, bez pospiechu. Zatrzymalo sie na chwile, jakby badajac mozliwosci obrony ofiary.

Zjawa wydala z siebie przeciagly, niski jek, jakby w tym jednym, zalosnym wyciu skupila sie cala beznadzieja i przerazenie wszechswiata. Jeden z zolnierzy cial nagle widmo z gory. Zjawa wrzasnela przenikliwie, a zimny, blekitny plomien tanczyl przez chwile na klindze miecza. Widmo skurczylo sie w sobie i cofnelo. Niespodziewanie wyskoczyl z niego cien jakby ramienia i zjawa zaatakowala zolnierza. Gwardzista krzyknal strasznie i padl na ziemie. Przerazone muly szarpaly sie na wszystkie strony. Wyrwaly paliki wbite pospiesznie w ziemie i usilowaly przedrzec sie przez krag ludzi. Kilku zolnierzy padlo na ziemie. Powstalo ogolne zamieszanie. Pug stracil na chwile widmo z oczu. Wyrwal sie z klebowiska ludzi i zwierzat. Ponad wrzawa uslyszal glos Kulgana, ktory stal obok ksiecia Aruthy.

-Niech wszyscy stana blisko